 Pojęcia zwiazane z grafiką
Grafika komputerowa pełna jest fachowej terminologii i żargonu. Niektórzy graficy tak bardzo zasiedzieli się w swoich piwnicach, że zaczynają do siebie mówić we własnym języku. Za pierwsze zdanie w języku graficznym uważa się następującą frazę wypowiedzianą na przedmieściach Nowego Jorku: „Daj, acz ja skrzywię tego fonta na szesnastu bitach, a ty strasuj mi jotpega“*. Dlatego właśnie postanowiliśmy przygotować SSG (Subiektywny Słowniczek Grafika), by przybliżyć Ci czytelniku tajniki żargonu grafików komputerowych. Zaczynamy
1080p — standard rozdzielczości grafiki oraz filmów. Nazwa wywodzi się od 1080 pikseli w wysokości obrazu, zaś litera p jest oznaczeniem obrazu progresywnego. Standardowy wymiar obrazu 1080p to 1920×1080 pikseli. Standard ten nazywany jest też Full High-Definition lub Full HD.
2K – standard rozdzielczości grafiki oraz filmów. Nazwa wywodzi się od dwóch tysięcy pikseli w szerokości tego formatu. Według standardów DCI wymiary obrazu 2K wynoszą 2048×1556 lub 2048×1080 pikseli..
4K — standard rozdzielczości grafiki oraz filmów. Nazwa wywodzi się od czterech tysięcy pikseli w szerokości tego formatu. Według standardów DCI wymiary obrazu 4K wynoszą 4096×3112 lub 4096×2160 pikseli. Rozdzielczość taka jest odpowiednikiem rozdzielczości taśmy filmowej 35mm.
720p – standard rozdzielczości grafiki oraz filmów. Nazwa wywodzi się od 720 pikseli wysokości obrazu, zaś litera p jest oznaczeniem obrazu progresywnego. Standardowy wymiar obrazu 720p to 1280×720 pikseli. Standard ten nazywany jest też HDTV, a na telewizorach często „HD Ready“.
Aliasing — zniekształcenie obrazu o wysokiej rozdzielczości z powodu odczytywania go w urządzeniu o zbyt małej rozdzielczości lub z powodu zbyt małej częstości próbkowania. Objawia się na krawędziach linii krzywych bądź ukośnych w postaci ostrych schodków złożonych z pikseli. Efekt ten można zniwelować przy pomocy antyaliasingu.
Anchor, anchor point, punkt kontrolny — punkt o określonych współrzędnych, będący fragmentem krzywej Beziera (ścieżki wektorowej). Punkty są podstawą tworzenia grafiki wektorowej.
Antyaliasing — Proces powodujący wygładzenie krawędzi linii krzywych bądź ukośnych w obrazie.
Artefakt — zniekształcenie kolorów obrazu w wyniku kompresji. Artefakty mają postać płaszczyzn jednolitego koloru, które zastępują wielobarwne fragmenty obrazu. Najpopularniejszymi artefaktami są te wynikające z nadmiernej kompresji plików JPEG.
Balans bieli, white balance - proces kompensacji barw obrazu zarejestrowanego przez matrycę aparatu fotograficznego dla temperatury barwowej oświetlenia, jakie towarzyszyło wykonaniu fotografii. Proces często obecny przy wywoływaniu zdjęć w formacie raw, np w programie Raw Therapee, lub module Camera Raw w Photoshopie. O balansie bieli mówimy szeroko w naszym kursie Photoshopa CS6.
Banding, pasmowanie — Problem pojawiający się przy wyświetlaniu gradientów, objawiający się nienaturalnymi granicami pomiędzy poszczególnymi odcieniami koloru. Wynika on z niedoskonałości urządzeń wyświetlających obrazy, takich jak ekrany i monitory, ale także może wystąpić w fotografii i druku cyfrowym. Problem częściowo można rozwiązać przez dithering.
Banner, baner — obraz mający najczęściej formę leżącego prostokąta o niedużych rozmiarach, będący reklamą. Kliknięcie obrazu powoduje przekierowanie użytkownika do strony internetowej reklamodawcy. Dawniej bannery miały postać statycznego obrazu, obecnie często są animacją. W języku angielskim czasem zamiast słowa banner używa się określenia creative.
Batch, przetwarzanie wsadowe — proces automatycznej obróbki graficznej na podstawie założonych z góry parametrów. Batch jest możliwy np. w Photoshopie.
Bitmapa, bitmap – inaczej grafika rastrowa — plik graficzny złożony z pikseli. Jakość i wymiary takiego obrazu definiowane są przez ilość pikseli na cal kwadratowy (rozdzielczość). Jeżeli taki obraz zostanie powiększony ponad jego wymiar, straci on na jakości. Przykładem takich plików są te z rozszerzeniem JPEG, GIF, TIFF czy BMP.
Bleed, spad — sytuacja w której element kompozycji na stronie styka się z krawędzią kartki. Spady stosuje się w DTP do umieszczania ilustracji i innych elementów graficznych częściowo poza docelowym arkuszem, tak by po przycięciu elementy te dochodziły idealnie do krawędzi cięcia. Więcej dowiesz się w naszym artykule jak ustawić spad w InDesignie i Illustratorze, oraz w naszym kursie InDesigna.
Blend, kształt przejściowy — stopniowe przechodzenie kolorów w obrazie lub narzędzie w programie graficznym umożliwiające tworzenie kształtów przejściowych pomiędzy dwoma wyjściowymi obiektami, obecne np w Illustratorze.
BMP (Bitmap File Format) — format pliku graficznego, cechującego się zazwyczaj niską rozdzielczością. Format ten najczęściej uważa się za przestarzały i nie stosuje się go na szeroką skalę w grafice cyfrowej, wyjątkiem jest trend pixel-artu.
Bokeh — efekt fotograficzny powodujący rozmycie elementów obrazu znajdujących się poza miejscem skupienia ostrości obiektywu.
Bold, pogrubiony — tekst pogrubiony.
Booklet — broszura stworzona ze złożonej kartki, najczęściej formatu A4.
Brush, pędzel, końcówka pędzla — Najczęściej tym mianem określana jest końcówka pędzla w programach do malowania cyfrowego, końcówki takie mogą mieć wszelakie właściwości i wygląd, od prostych kaligraficznych, do złożonych brushy do tworzenia efektów.
Canvas — obszar roboczy lub obszar tła w programach graficznych, np. w Photoshopie.
Clipart — gotowy obrazek lub grafika do wykorzystania w większym projekcie. Dawniej cliparty były bardzo popularne, obecnie ich miejsce powoli zajmują stocki.
Clipping pikseli — przesunięcie pikseli ciemnych do całkowitej czerni, lub przesunięcie pikseli jasnych do całkowitej bieli. Efektem są plamy bieli lub czerni bez żadnych szczegółów. Efekt ten zachodzi podczas intensywnej lub nieumiejętnej obróbki tonalnej zdjęć cyfrowych.
CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, blacK — Key, Karbon) — standard kolorystyczny określany przez wartości procentowe tytułowych kolorów. Używany jest w druku.
Comp — Szkicowe przedstawienie finalnego produktu, np. ulotki lub strony internetowej, zanim podjęte będą właściwe prace.
Dingbat — symbol lub ornament zawarty w foncie.
Dithering — narzędzie pozwalające na uzyskanie płynnych przejść tonalnych między barwami w obrazie. Działa poprzez przemieszanie części pikseli na granicy dwóch kolorów.
Dodge — w programach graficznych: narzędzie do miejscowego rozjaśniania pikseli.
DPI (dots per inch) — ilość plamek (kropek tuszu) przypadających na jeden cal. Jest to jednostka stosowana do definiowania rozdzielczości urządzeń drukujących lub naświetlających.
Dropcap — w DTP: powiększony inicjał wykorzystywany na początku tekstu, często złożony innym fontem i kolorem niż tekst właściwy.
DTP (DeskTop Publishing) — skład publikacji wspomagany komputerowo, tym mianem określa się skład katalogów, broszur, ulotek i innych tego typu projektów drukowanych. Jeśli chcesz się nauczyć składu i łamania publikacji, zerknij na nasz kurs InDesigna CS6.
Duotone - druk lub edycja zdjęcia dwukolorowa. W ten sposób można np. drukować fotografie w sepii.
Ekran, screen — w programach graficznych: jeden z trybów mieszania warstw, który powoduje przezroczystość oznaczonej warstwy w obszarach ciemnych, a nieprzezroczystość w obszarach jasnych.
Em — w typografii: miara względna równa stopniowi używanego pisma. Em to także jedna z jednostek wielkości kroju pisma w języku CSS.
Embed — importowanie lub dołączanie plików zewnętrznych do większego projektu, np w programach Corel Draw, Illustrator czy InDesign.
En — w typografii: miara względna równa połowie ema.
EPS (Encapsulated PostScript) — format graficzny zawierający dane o obrazie wektorowym. Jest to jeden ze standardów wymiany informacji wektorowej, często używany w drukarniach.
Flyer — ulotka, projekt ulotki.
Font, Czcionka — zbiór znaków pisma o trzech identycznych parametrach: kroju pisma, stopnia pisma i odmiany pisma. Określenie „czcionka“ jest w kontekście grafiki komputerowej niepoprawne, ponieważ czcionka odnosi się do fizycznych „stempli“ z literami, których używało się przy składzie i zecerstwie tradycyjnym.
Gamma — kontrast tonów średnich na zdjęciu. Gamma występuje w niektórych narzędziach korekcji tonalnej w programach do obróbki grafiki.
Gamut — zakres kolorów możliwych do uzyskania przy korzystaniu z konkretnego profilu koloru, np sRGB ma mniej kolorów niż Adobe RGB (1998).
GIF (Graphic Interchange Format) - format pliku graficznego z kompresją bezstratną. Pliki tego typu są powszechnie używane na stronach WWW, gdyż pozwalają na tworzenie animacji dwustanową przezroczystością. Obecnie wypierany przez format PNG oraz animacje flashowe lub z wykorzystaniem HTML5.
Glif — pojedynczy znak ze zbioru znaków w foncie. Może to być litera, cyfra, znaki interpunkcyjne i inne symbole. Glify często dostępne są w programach wektorowych, np. Illustratorze czy InDesignie.
Głębia bitowa, bit depth — liczba bitów wykorzystana do przedstawienia koloru danego piksela, wyrażana w jednostce bpp (bits per pixel). Najpopularniejszą jest głębia ośmio-bitowa. 8 bitów na kanał kolorystyczny oznacza w istocie obraz 24 bitowy (3 razy 8 bitów). Wadą ośmiobitowej głębi jest stosunkowo mała elastyczność podczas obróbki, dlatego często do obróbki wysokiej jakości używa się obrazów z 16 lub 32 bitami na kanał.
Gradient — płynne przejście tonalne pomiędzy kolorami.
Grafika 2.5D, grafika dwuipółwymiarowa, pseudo-3D — grafika dwuwymiarowa, która wywołuje złudzenie trójwymiarowości. Efekt ten tworzy się wykorzystując rzuty izometryczne.
Grafika 2D, grafika dwuwymiarowa — grafika operująca w dwóch wymiarach: szerokości i wysokości. Jest cyfrowym odpowiednikiem tradycyjnych technik graficznych i rysunkowych, ma także podobne zastosowania jak tradycyjne techniki. Grafika 2D może zawierać w sobie grafikę rastrową, wektorową oraz elementy typograficzne.
Grafika rastrowa — grafika przedstawiana za pomocą dwuwymiarowej siatki różnokolorowych pikseli. Jest zdefiniowana przez wielkość obrazu (całkowita liczba pikseli, szerokość i wysokość liczoną w pikselach), głębię koloru (ilość informacji zapisanych w każdym pikselu) i rozdzielczość. Próba zwiększenia obrazu ponad jego zapisane wymiary wiąże się z utratą ostrości. Przykładowe typy plików stosowane w grafice rastrowej to np. JPEG, GIF, TIFF, PNG. Więcej dowiesz się w naszym artykule o wadach i zaletach grafiki rastrowej.
Grafika wektorowa, grafika obiektowa — rodzaj dwu– lub trójwymiarowej grafiki komputerowej, w którym obraz stworzony jest przy pomocy obiektów: linii, figur geometrycznych i brył umieszczonych w zdefiniowanym układzie współrzędnych. Obiekty zbudowane są z tzw. prymitywów, czyli prostych figur geometrycznych (proste, odcinki, krzywe, okręgi, wielokąty), opisanych poprzez współrzędne w układzie. Grafika wektorowa może być dowolnie skalowana bez utraty jakości. Przykładowe typy plików grafiki wektorowej to np.: AI, CDR, WMF, SVG, EPS. Jeśli chcesz nauczyć się tworzenia grafiki wektorowej w Illustratorze, zobacz darmowe lekcje naszego kursu Illustratora CS6.
Greeking, greking, wyświetlanie maczkiem — opcja w programach komputerowych do składu i łamania publikacji upraszczająca wyświetlanie tekstu na ekranie monitora wtedy, gdy litery są tak małe, że nie byłyby czytelne. Taki tekst zastępuje się paskami szarości.
Gutter — odstęp pomiędzy kolumnami (łamami) tekstu.
Halftone, raster - symulacja obrazu wielotonalnego za pomocą obrazu jedno-tonalnego w postaci drobnego wzoru.
HEX — określenie koloru w zapisie szesnastkowym, używane głównie w opisie kolorów na stronach internetowych. Czerń to #000000, natomiast biel to #FFFFFF.
HLS (Hue, Luminance, Saturation) — jeden z mniej znanych modeli kolorów, obraz w tym modelu składa się z trzech kanałów: hue — odcień, luminance — oświetlenie i saturation — nasycenie.
HDR — High Dynamic Range Image — obraz o luminacji porównywalnej do widzianej przez ludzkie oko. Luminacja — zakres jasności — określana jest przez skalę od najjaśniejszego punktu obrazu do punktu najciemniejszego.
HSB (Hue, Saturation, Brightness) - jeden z mniej znanych modeli kolorów, obraz w tym modelu składa się z trzech kanałów: hue — odcień, saturation — nasycenie i brightness — jasność.
Identyfikacja wizualna, corporate identity, CI — System wizualny składający się z symboli, których zadaniem ma być kreowanie wizerunku firmy. Symbole te powinny być czytelne i wyróżniające się spośród symboli innych marek. Podstawowymi elementami identyfikacji są: logo, logotyp, gama kolorystyczna, krój czcionki, często także projekt wizytówki i papieru firmowego. Wraz z projektem identyfikacji wizualnej tworzy się najczęściej podstawową księgę znaku, która opisuje wymienione elementy wraz z zasadami ich użytku i projektami zastosowania.
Indent — wcięcie tekstu lub całego akapitu, kolumny lub łamu.
Interlinia, leading - odległość między kolejnymi liniami tekstu.
Interpolacja — tworzenie nowego, nieistniejącego wcześniej piksela dzięki informacjom o sąsiadujących pikselach w celu uzupełnienia obrazu. Interpolacje używa się przy zmianie rozmiaru obrazu rastrowego
Italic, kursywa — tekst pochylony.
JPEG (Joint Photographic Experts Group) — typ pliku grafiki rastrowej. Pozwala na zapis obrazów naturalnych — fotografii — w kompresji umożliwiającej płynne przejścia kolorystyczne i małą ilość deformacji detali. JPEG to obecnie najpopularniejszy format zapisu grafiki na świecie.
Justyfikacja — wyrównanie tekstu od lewej i prawej strony kolumny. Jedno z podstawowych zadań zecerów (kiedyś) i operatorów DTP (dziś).
Kadrowanie, crop — proces odcinania lub docinania fotografii i grafiki w programach graficznych.
Kanał — Obraz składowy tzw. kompozytu, czyli obrazu wielobarwnego. Kanały opisują informacje o składowej modelu kolorów. Na przykład w modelu RGB obraz ma trzy kanały: czerwony, zielony i niebieski. Z połączenia trzech kanałów otrzymujemy wielobarwny obraz.
Kanał alfa — kanał definiujący przeźroczyste obszary grafiki. W połączeniu z systemem RGB tworzy format RGBA funkcjonujący w systemach 32-bitowych, gdzie na każdy z kanałów przypada liczba 8-bitowa. Format ten pozwala na dokładne zdefiniowanie stopnia przeźroczystości i udziału kolorów składowych — czerwonego, zielonego i niebieskiego.
Kerning — regulowanie odległości pomiędzy literami.
Kolor procesowy, process, 4×0 — oznacza drukowanie za pomocą farb CMYK’owskich bez żadnych farb dodatkowych.
Kompresja — proces optymalizacji danych polegający na zapisaniu ich w sposób taki, by zajęły one jak najmniej miejsca. W grafice mamy do czynienia z dwoma postaciami tego zjawiska: kompresją bezstratną i kompresją stratną.
Kompresja bezstratna, lossless — rodzaj kompresji, w której nie dochodzi do utraty jakichkolwiek informacji na temat obrazu poddawanego temu procesowi.
Kompresja stratna, lossy — rodzaj kompresji, w której dochodzi do utraty części informacji na temat obrazu poddawanego temu procesowi.
Kontrast — relacja między najciemniejszym a najjaśniejszym elementem obrazu.
Krycie, opacity — właściwość warstw i obiektów w grafice komputerowej, która pozwala na uzyskanie częściowej przezroczystości tego obiektu lub warstwy.
Krzywa — w grafice wektorowej: krzywa Beziera tworząca ścieżki wektorowe, podstawowy budulec grafiki wektorowej, składa się z punktów kontrolnych i ramion określających wygląd łuków.
Krzywe — w grafice rastrowej: narzędzie do korekcji tonalnej, gdzie korekcję definiuje się za pomocą wykresu z krzywą tonalną. Narzędzie to w Photoshopie nosi nazwę Curves (Krzywe).
Krzywienie — proces zamiany tekstu w dokumencie wektorowym na obiekty. Teksty krzywi się po to, aby uniknąć sytuacji, że w drukarni brakuje fontu wykorzystywanego w projekcie, a napis wyświetlany jest standardowym fontem zamiast tym wybranym przez grafika. Krzywienie musi zachodzić w programach, które w swoich plikach natywnych nie zapisują fontów, np Corel Draw. Zamiast krzywienia fontów można zapisać projekt np. do formatu PDF, który dodaje użyte fonty do pliku wyjściowego.
Kwantyzacja kolorów — proces polegający na zmniejszeniu liczby kolorów w obrazie z jednoczesnym zachowaniem jak najlepszego odwzorowania oryginału. Stosuje się go w konwersji grafik o dużej liczbie kolorów na urządzenia lub formaty pozwalające na zastosowanie ograniczonej palety barwnej.
Lab (Luminance, a, b) — model kolorów z trzema składowymi kanałami: luminance — jasność, a — tinta i b — temperatura barwowa. Model ten jest wykorzystywany przez grafików do zaawansowanej obróbki tonalnej lub barwnej zdjęć, ponieważ jest to jedyny model barw który oddziela kanały z informacją tonalną od kanałów z informacją barwną. Więcej o Lab znajdziesz w naszym artykule o RGB, CMYK i Lab.
Layout — graficzne rozmieszczenie elementów strony internetowej bądź dokumentu. Opracowanie zawiera zdefiniowanie krojów czcionek, kolorystyki, elementów graficznych oraz miejsca w którym ma znaleźć się treść. Przedstawiane jest najczęściej w formie pliku graficznego ukazującego wymienione elementy.
Logo — element identyfikacji firmy w postaci typograficznego opracowania nazwy danej marki. Logo zawiera wyłącznie nazwę firmy.
Logotyp — element identyfikacji firmy w postaci graficznego opracowania nazwy danej marki. Składa się najczęściej z symbolu graficznego (godła) i nazwy firmy (logo).
Lorem ipsum — tekst zastępczy, służący do projektowania layoutów, pozwalający na sprawdzenie kompozycji tekstu mającego znaleźć się w dokumencie. Został użyty po raz pierwszy w XVI wieku przez nieznanego drukarza. Składa się z łacińskich i pseudołacińskich wyrazów.
Maska — tymczasowy kanał alfa, który przekrywa niektóre fragmenty warstwy, termin i technika używana w programach do grafiki rastrowej, np. w Photoshopie.
Master page, strona wzorcowa — w DTP: strona lub strony widzące (spread) zawierające stałe elementy layoutu publikacji, np. kolorystyka tła, nagłówki, sekcje, numeracje stron.
Mockup - model lub przedstawienie projektu lub urządzenia. Wykorzystuje się go w celach demonstracyjnych i promocyjnych, np wizualizacja komputera Mac lub tabletu z opisaniem funkcji i przycisków.
Monochromatyzm — przedstawienie obrazu w odcieniach jednej barwy, najczęściej w szarości.
Mora, moire — efekt powstający gdy fotografowany obiekt składa się z elementów tworzących wzór o większym skupieniu niż matryca aparatu jest w stanie rozróżnić. Najczęściej morę widać na ubraniach i siatkach (np od płotu lub sitka). Czasami mora przechodzi w efekt labiryntu (maze). Przybiera ona wtedy postać różnego rodzaju wzorów, które w rzeczywistości nie istnieją na obiekcie.
Nakładka, overlay — jeden z trybów mieszania warstw w grafice rastrowej, powoduje zwiększenie kontrastu danej warstwy. Nakładka sprawia, że ciemne i jasne tony warstwy są nieprzezroczyste, natomiast tony średnie są przezroczyste.
Nasycenie, saturacja — skala intensywności koloru w obrazie. Wysokie nasycenie oznacza kolory czyste, żywe i mocne, niskie nasycenie to barwy złamane, poszarzałe. Zerowe nasycenie oznacza obraz czarno-biały.
Ofset, offset - przemysłowa odmiana druku płaskiego, w której obraz przenoszony jest z płaskiej formy drukowej na podłoże drukowe (np. papier) za pośrednictwem cylindra pośredniego pokrytego obciągiem. Offset jest obecnie jedną z najczęściej stosowanych technik druku. Druk offsetowy wymaga specjalnego przygotowania materiału źródłowego, polegającego na wykonaniu rozbarwień (separacji) na cztery kolory procesowe i stworzeniu płyt wzorcowych dla każdego z tych kolorów.
Opływanie tekstu, text wrap — funkcja w programach DTP umożliwiająca opływanie tekstu wokół grafik i ilustracji.
Pantone, Pantone Color Matching System, PMS — system klasyfikacji kolorystycznej, stworzony przez firmę Pantone. W systemie tym każdy kolor oznaczony jest numerem oraz posiada opis jego charakterystycznych cech. W systemie tym znajduje się 1114 kolorów, stworzonych w wyniku zmieszania 15 pigmentów.
Pantone Goe System — system klasyfikacji kolorystycznej, będący przełożeniem kolorów ze skali Pantone na ich odpowiedniki w formacie RGB i Lab.
Paser, registration mark — znak drukarski umieszczany na spadzie, który pozwala maszynom przycinającym arkusze ustawić się we właściwej pozycji. Jest on wymagany jeśli arkusz ma być przycinany lub zginany w konkretnych miejscach.
PDF (Portable Document Format) - format plików służący do prezentacji, przenoszenia i drukowania treści tekstowo-graficznych, stworzony przez firmę Adobe. Język opisu pliku PDF jest okrojoną wersją języka programowania PostScript wzbogaconą o elementy hipertekstowe.
Pica — jednostka miary. W systemie Pica 1p jest równe 4.2169mm, w systemie PostScript 1p jest równe 4.2333mm (ten system jest obecnie w użyciu w DTP). Pica dzieli się na punkty typograficzne. 1p zawiera 12pt.
Piksel — najmniejsza jednostka w obrazie drukowanym lub odtwarzanym na ekranie. Ma wymiary kwadratu, najczęściej o wymiarach 0.28x0.28mm. Najczęściej wypełniony jest jednolitym kolorem, który jest wynikiem sumy kolorów trzech subpikseli. Każdy obraz cyfrowy składa się z pikseli.
Pikselizacja, pikseloza — deformacja obrazu powstająca przy wyświetlaniu go w sposób umożliwiający zobaczenie poszczególnych pikseli, normalnie niewidocznych dla oka. Dochodzi do niej podczas powiększenia obrazu ponad jego wymiary wyjściowe.
Pixel Art — rodzaj grafiki tworzonej przy pomocy programów umożliwiających rysowanie i edytowanie obrazu na poziomie pojedynczych pikseli. Obrazy takie najczęściej cechują się niską rozdzielczością, niedużymi wymiarami, ograniczoną paletą barwną i wyraźnym konturem otaczającym przedstawiane obiekty.
Płyta, plate — płyta używana w druku offsetowym, zawierająca wzór nanoszenia danego koloru na nośnik (najczęściej papier).
PNG — Portable Network Graphic — typ plików grafiki rastrowej pozwalający na bezstratną kompresję danych graficznych, często wykorzystywana w internecie.
Podstawowa Księga Znaku - dokument załączany do stworzonego logo, zawierający informacje o znaczeniu logotypu, jego budowie, kolorystyce, różnych wariantach kolorystycznych i przykładach zastosowania logo. Dokument taki ma pomóc w zachowaniu zaplanowanego wizerunku firmy.
Posteryzacja — proces ograniczania przestrzeni kolorów w obrazie cyfrowym, którego efektem jest pojawienie się większych płaszczyzn jednolitego koloru, pomiędzy którymi występuje zjawisko bandingu-pasmowania.
PostScript - uniwersalny język opisu strony opracowany przez firmę Adobe, będący obecnie standardem w zastosowaniach poligraficznych. Ciekawostką jest fakt, iż program Illustrator był początkowo graficzną nakładką służącą do wizualnego programowania postscriptu.
Poziomy, levels — narzędzie obecne w większości programów do edycji grafiki rastrowej, pozwalające dokonywać korekt tonalno-barwnych przy pomocy trzech wskaźników — punktu czerni, punktu bieli, oraz gammy.
PPI — pixels per inch — ilość pikseli przypadająca na jeden cal. Skala ta jest używana w określaniu rozdzielczości obrazu rastrowego.
Prepress — określenie wszelkich prac związanych z przygotowaniem materiału do druku, od chwili zakończenia prac projektowych do właściwego wydruku. Za prepress uznać można np. audyt pliku w poszukiwaniu błędów lub niezgodności z maszyną drukującą, eksport projektu do odpowiedniego formatu, oraz wykonanie rozbarwień.
Proof, próba — jest to wydruk próbny lub jego symulacja w programie graficznym.
Przestrzeń negatywna, neg space, white space - tło, które w projekcie graficznym na pierwszy rzut oka wydaje się być wyłącznie pustą przestrzenią, jednak przy uważnym przyjrzeniu się staje się ono równoważne elementom na nie nałożonym, posiadającym najczęściej kontrastujący z nim kolor. Tło takie uzupełnia wizualnie i treściowo dany projekt.
Punkt - podstawowa jednostka długości stosowana w systemach miary wielkości czcionek i innych elementach typograficznych. 1 punkt typograficzny postscriptowy (cyfrowy) równa się 1/72 cala, czyli 0,3528 mm.
Rasteryzacja — proces mający na celu przedstawienie figury geometrycznej na urządzeniu rastrowym bądź przetworzenie obrazu wektorowego na obraz rastrowy.
Recto — druk z prawej strony kartki.
Render — tworzenie dwuwymiarowego obrazu z trójwymiarowego modelu z uwzględnieniem tekstur, odbić, światłocienia itp.
Resampling (próbkowanie) — modyfikacja obrazu rastrowego poprzez zmianę liczby pikseli, czego efektem jest zmiana rozmiaru obrazu.
RGB — model kolorystyczny, którego nazwa powstała od pierwszych nazw kolorów: czerwonego (red), zielonego (green) i niebieskiego (blue). Model ten wywodzi się z możliwości odbioru obrazów przez ludzkie oko, które odczytuje barwy jako mieszaninę trzech wiązek światła w tych właśnie kolorach.
RIP (Raster Image Processor) — w DTP i poligrafii: dedykowane stanowisko komputerowe ze specjalistycznym oprogramowaniem, podłączone do naświetlarki lub do cyfrowej maszyny drukarskiej. Na ripie przekształca się pliki postscriptowe, aby wysłać na urządzenie wyjściowe gotowy obraz rastra (czyli siatki drukowanych punktów), dokładnie w takiej postaci, w jakiej zostanie on potem wydrukowany.
Rozdzielczość — własność plików graficznych i urządzeń wyświetlających obrazy wyrażana w liczbie pikseli w poziomie oraz w pionie. Rozdzielczość obrazów wyraża się najczęściej w skali ppi, zaś rozdzielczość urządzeń drukujących w skali dpi.
Sans serif — font bezszeryfowy, czyli bez „wystających końcówek“. Tekst który teraz czytasz złożony jest fontem bezszeryfowym.
Schodkowanie, jaggies — nienaturalne odwzorowanie krawędzi linii ukośnej w grafice rastrowej w postaci schodków złożonych z pojedynczych pikseli.
Separacje, rozbarwienie — proces rozdziału obrazu lub projektu wielokolorowego na cztery kolory CMYK. Każdy taki rozdzielony obraz nanoszony jest potem na płytę do druku offsetowego, a potem nadrukowywany na papier. Połączenie tych nadruków daje z powrotem wydruk wielokolorowy.
Serif — font szeryfowy, z „wystającymi końcówkami“.
Sierota, orphan — w DTP: potoczne określenie wiszącego spójnika, czyli pozostawionego na końcu linii tekstu wyrazu jednoliterowego, lub pozostawienie pojedynczego wyrazu z końca akapitu w nowej kolumnie.
Skyscraper — rodzaj pionowego bannera, umieszczanego zwykle z boku strony internetowej.
Spot, kolor dodatkowy — każdy kolor w wydruku, który nie jest kolorem procesowym CMYK, zazwyczaj kolorem dodatkowym jest Pantone.
Spread, strony widzące — układ dwóch stronic rozłożonej książki lub katalogu.
Stock, stok — serwis internetowy udostępniający gotowe fotografie lub grafiki do wykorzystania w nowych projektach.
Subpiksel — część składowa piksela. Każdy piksel zawiera trzy subpiksele: czerwony, zielony i niebieski. Kolor całego piksela zależny jest od intensywności świecenia jego subpikseli.
Swatch, próbka — wzorcowy kolor o konkretnych wartościach w trybie koloru RGB lub CMYK, który jest zapisany w osobnym miejscu, np. panelu w programie graficznym. Niemal wszystkie programy Adobe obsługują funkcję próbki.
Szparowanie, zaznaczanie, wycinanie z tła, wyodrębnianie — proces wycinania danego fragmentu obrazu rastrowego z całości. Jest to jedno z podstawowych zadań przy obróbce grafiki rastrowej. Często wycina się np ludzi lub obiekty z tła i wstawia na inne tło.
Szum — efekt niedoskonałości matrycy aparatu cyfrowego, objawiający się losowym pojawianiem się pikseli o innym niż tło zabarwieniu lub tonalności. Szum jest wzmacniany w warunkach słabego oświetlenia sceny lub zastosowania wysokiego ISO.
Teksel — najmniejszy punkt tekstury.
Tekstura — dwuwymiarowy obraz imitujący faktury (np. chropowatość), materiały (np. drewno, papier) bądź zjawiska (chmury), nakładany na modele trójwymiarowe.
Template, motyw, templatka, skórka — graficzna nakładka (wygląd) strony internetowej, która „nałożona“ jest na jej silnik. Motywy graficzne występują w gotowych systemach CMS, takich jak Joomla czy WordPress, gdzie na tym samym silniku działają strony o różnym wyglądzie i funkcjonalności. Przy tworzeniu strony internetowej opartej na gotowym rozwiązaniu, zadaniem grafika jest zaprojektowanie templatki.
Thumbnail — miniatura dokumentu pozwalająca na zobaczenie jego postaci graficznej przed wczytaniem całości.
TIFF (Tagged Image File Format) — typ pliku grafiki rastrowej z kompresją bezstratną, używany głównie do zapisu zdjęć przeznaczonych do druku, lub tam, gdzie artefakty kompresji JPEG są nie do przyjęcia.
Tinta — w grafice rastrowej: składowa modelu kolorów Lab, która odpowiada za zabarwienie obrazu kolorami zielonym i fioletowym. W DTP: krycie lub natężenie koloru (jego przezroczystość).
Tone Mapping — sposób obróbki fotografii, którego efektem jest wydobycie szczegółów z najjaśniejszych i najciemniejszych fragmentów obrazu poprzez wybranie optymalnych partii obrazów składowych i połączenie ich w całość.
Tracking — rozstrzeliwanie tekstu na szerokość poprzez zwiększanie odstępów między literami o tę samą wartość w każdej parze liter (inaczej niż w kerningu).
Tryby koloru — sposoby przedstawiania barw w obrazach rastrowych. Spotykamy tryby: czarno-biały, skalę szarości, tryb kolorowy, tryb indeksowany, tryb szarości, tryb bezpośredni.
Verso — druk z lewej strony kartki.
UI (User Interface) — wszystkie komponenty, które reprezentują wizualną stronę witryny www.
UX (User eXperience) — określenie sposobu działania i funkcjonowania witryny www, look & feel.
Warstwa, layer — narzędzie stosowane w programach graficznych, służące do rozdzielenia i zgrupowania poszczególnych elementów obrazu w celu łatwiejszego i selektywnego ich edytowania. Kolejne fragmenty obrazu mogą być tworzone na kolejnych warstwach, dzięki czemu można je swobodnie modyfikować bez obawy o zniszczenie pozostałych części grafiki.
Wdowa, widow — w DTP: pozostawienie ostatniego wyrazu (w szczególności krótkiego) w akapicie w osobnej linii.
Wektoryzacja, trasowanie, tracing — proces mający na celu zmianę grafiki rastrowej na wektorową. Polega na zamianie rastrów na obiekty wektorowe na zasadzie podobieństwa koloru. Proces ten wiąże się najczęściej z deformacją pierwotnego obrazu.
Winieta — efekt fotograficzny polegający na przyciemnieniu lub rozjaśnieniu krawędzi fotografii.
Wireframe — wizualny szkic strony internetowej, prezentujący szkielet funkcjonalny wraz z rozplanowaniem elementów. W skrócie: szkic funkcjonalny.
Wizualizacja, wizka — przedstawienie idei, koncepcji, zjawisk, danych itp. z użyciem środków wizualnych.
Znak wodny, watermark — pierwotnie obraz umieszczany na papierze w trakcie jego formowania, widoczny w świetle przechodzącym dzięki zróżnicowanej grubości papieru. Jego cyfrowy odpowiednik jest najczęściej częściowo przeźroczystym napisem (logiem firmy, nazwiskiem autora grafiki) umieszczanym na różnych partiach obrazu w celu zabezpieczenia grafiki lub zdjęcia przed kradzieżą czy użytkiem bez zgody jej autora.
Zoom — powiększanie lub pomniejszanie widoku dokumentu w programie graficznym.
Zrzut ekranu, screenshot — zapis obrazu wyświetlanego w danym momencie na monitorze.
©® GRUPA MEDIA INFORMACYJNE & ADAM NAWARA |
Słownik fotograficzny
Najważniejsze konkursy fotograficzne na świecie
Portfolia fotograficzne
Książki o fotografii
100 najważniejszych zdjęć świata
